αιωνες κατω απο την ελια.
περνουσαν τα χρονια.
αφηναν σημαδια στο χωμα.
-μονο- ερωτευτηκα,
καποτε τον Ιησου.
τοτε και τωρα στον γαμο μας
αφησαμε πισω σκουπιδια.
παντα οι αντρες κ τα δεντρα
με δροσιζαν,
στις ζεστες μερες.
με κρυμενες τις πληγες στα ποδια.
με ματια μισανοιχτα,
με αντιληψη κλειστη.
συνηθως οι αντρες και τα δεντρα,
με τον ανεμο,
δημιουργουν ιστορια
1 σχόλιο:
Δημιουργούν ιστορία..
θα μπορούσες να το πεις και έτσι..
Δημοσίευση σχολίου