αγαπω τον τοπο μου
οπως τον εαυτο μου.
σε μια σκουριασμενη κουνια
κανω ονειρα.
να παρουμε ολοι μια αξινα,
για να γκρεμισουμε για αρχη.
μετα να χτισουμε ομοια τετραγωνα
σπιτια με μικρα παραθυρα
και μεγαλες βαριες πορτες.
να καψουμε ολοι τα ρουχα μας.
και να ραψουμε μαυρα παντελονια
πρασινες μπλουζες και παπουτσια.
στις μπλουζες τυχαια να τυπωσουμε
ενα γραμμα.
μεχρι να πεθανουμε να προσπαθουμε
να βρουμε τα καταληλα ατομα
με τα ιδανικα γραμματα.
να σχηματισουμε τη λεξη ελευθερεια
ή καποιες παρομοιες με αυτην.
2 σχόλια:
Μακάρι να μπορούσαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο.. έτσι ώστε να ήταν όλα όμορφα απο την αρχή...
poli omorfa ta les!!!!!
Δημοσίευση σχολίου