Τα αγορια που κοιταω στο δρομο,
με ψαχνουν στα παπουτσια τους.
Τα δικα μου τρυπια
και τα ματια μου καρφια.
Με χτυπανε στη πλατη
πιο κατω,λεει,η ζητηση
στο παρκο,
γυρω-γυρω ολοι
και στη μεση ο ερωτας.
Ανοιγω τα ρουθουνια μου
κανω μπαλακια τα ματια μου.
Να,τος.
Το ποδι μου τρεμει,
η καρδια μου κοιμαται,
το παντελονι μου τραγουδαει.
Φοβισμενος.
Γιατι βρωμαει τοσο;
Εγω,δειλοτερος ολων
και περπατω γυμνος στους δρομους.
Που ειναι οι πολεμιστες;
Νοτιοτερα,μου λενε
χωρις περριτα δερματα,
μοσχοβολανε αληθεια.
Περιμενε με, ερχομαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου